پیامبر صلی الله علیه و آله:
مَنْ اَتى اِلَیْهِ مَعروفٌ فَوَجَدَ فَلْیُکافِ، وَ مَنْ لَمْ یَجِدْ فَلْیُثْنِ عَلَیهِ، فَاِنَّ مَنْ اَثْنى عَلَیْهِ فَقَدْ شَکَرهُ، وَ مَنْ کَـتَمَهُ فَقَدْ کَفَرَهُ؛
هر کسى که به او احسانى مى شود و او توان [جبران] آن را دارد، باید جبران کند و اگر توان [جبران] ندارد، باید از آن، قدردانى کند؛ زیرا کسى که از احسانى قدردانى مى کند، در واقع، شکر آن را به جا آورده است و هر کس که احسان دیگران را نادیده مى گیرد، در واقع، کفران نعمت کرده است.
کنز العمّال، ح 16567.